بررسی اثر ارتقادهنده های قلیایی در فعالیت کاتالیستی ساختار پروسکایتی نیکل در واکنش بازآرایی متان

با توجه به نقش اساسی که فرایند بازآرایی متان در صنایع شیمیایی دارد کاتالیستهای متفاوتی برای این فرایند بررسی شده است. مهم ترین کاتالیست صنعتی نیکل قرار گرفته روی پایه می باشد که مشکل اساسی آن غیر کارآمد شدن ناشی از سینترینگ شکل گیری و نشست کک روی رویه می باشد. مطالعات فراوانی برای کاهش معایب کاتالیست موجود صنعتی صورت گرفته است. امروزه تحقیقات بسیاری روی ساختار جدید پروسکایتی (abo3) صورت گرفته است در این ساختار با قرارگیری عنصر لانتانیم در جایگاه a و نیکل در جایگاه b ذرات ریزی از نیکل فلزی در طول واکنش حاصل می شود برای بهبود این ساختار و افزایش پراکندگی از یک فلز رقیق کننده (آلومینیوم) در جایگاه b استفاده می شود و برای افزایش قلیاییت رویه می توان از فلزات قلیایی و قلیایی خاکی استفاده نمود. در این پروژه اثر فلزات قلیایی (لیتیم، سدیم و پتاسیم) و قلیایی خاکی (کلسیم و استرنسیم) که از قلیایی بالایی برخوردارند برای بهبود ساختار پروکسایتی لانتانیم-نیکل –آلومینیوم استفاده شده است از آزمون های مشخصه یابی برای تعیین ساختار کاتالیستهای ساخته شده و تغییر ساختار پس از آزمون راکتوری استفاده شده است. افزودن لیتیم و کلسیم اثر بیشتری در کاهش شکل گیری کک دارند. اما جایگزینی لانتانیم با استرنسیم و سدیم بهترین رفتار را در فرایند بازآیی متان و ساختن گاز سنتز،از خود نشان می دهد.